Dualar

Ben her gece dua ederim. İşler az çok yolundaysa fixtir duam. Değilse, şiir kıvamındadır, aklıma kazınır kendi cümlelerim.
"yarım nefesim tam olsun, uykularımda huzur bulabileyim" mesela, çok zor bir dönemden aklımda. o an ne hissettiğimi o kadar iyi anlatıyor ki durup dururken bile hatırlasam o ana gidiyorum, o yarım nefes nasıldı, hissediyorum.
Dün şunu diledim: Yere sağlam basayım, kendim de olsam, kimse benim elimi tutmasa da sağlam basayım. Bir dağ başında, uçurum kenarında tutunduğum yere tırnaklarımı geçirir gibi, sanki birazdan kayıp ölücem gibi can havliyle değil.
muhtemelen bunu da unutmayacağım ve ayakta durabilmek için sanki yamaçtaki toprağı tuttuğum tırnaklarımın bile acıdığı, yerin altımdan kaydığı şu zamanı hatırlıycam.
Bazen bırakayım da düşeyim, durduğum yer daha mı iyi diyorum. Galiba nasıl bırakılacağını bile bilmiyorum. Sonra bırakabilen, olmadı ben yapamadım diyebilenleri kıskanıyorum. Kızıyorum onlara. Hemen her şey seçim halbuki. hemen her şey, çünkü bazı şeyler yapı meselesi. Ben öyle olduğuna inandım artık. Beyaz tahta değiliz malesef, istediğin yazı yazılmıyor zihinlerimize.